Karadeniz Vatan Parçası

Hırçın dalgaların sahibi Karadeniz,
Mavilerin kararıyor derinlerinde,
Uzanıp baktıkça.
Denizine sırtını verince insan,
Yeşiline doyulmuyor.

Nice yollar aşan nehirlerin,
Sürükler delicesine,
Ölümüne.
Çoruh, Fırtına,
Kızılırmak, Yeşilırmak,
Çarşamba, Perşembe.

Dur durak bilmeyen fırtınalar,
Yaladıkça yamaçlarını,
Seller bırakır zirvelerde.
Gümbürdedikçe sararır suların,
Sel olmuştur başlarındaki durgun dereler,
Ne canlar teslim olmuştur çaresizce.

Verdiklerin mi, aldıkların mı,
Sorulduğunda,
Böbürlenirsin,
?Elbette verdiklerim? dersin.
Haklısın,
Doğasın sen, vatansın, dağ tepe deniz,
Karadenizsin.

Mizacı sert insanların yuvası,
Kırmızı yanaklı sevdalı kızların,
Atma türkülerinin,
Dağlardan yankı olup,
Yüreklere dolduğu yersin sen.
Çaresizlikten ölmemiş aşklarıyla
Kara toprağa giden,
Sevdalıların vatanı.

Sen bir vatan parçasısın,
Böbürlenme.
Sevildiğini bil,
Gürleme ansızın.
Can alma,
Mavilerin mavi kalsın,
Solmasın yeşillerin, sararsa da.
Âşık etme kendine,
Bembeyaz gelinliğinle dağlarına özenmesin,
Genç kızlar.
Sevdasız yürekleri doldur heyecanınla,
Serinlet yangınlarını âşıkların.

Özlemek hüzün veriyor seni,
Kavuşmayı düşlemek huzur,
Ah birde yaşamak,
Mutluluk, mutluluk.
?Çayelinden öteye gidelum yali yali,
Sirtundaki sepetun ben olayım hamali?.



17.07.2009.İstanbul