Karakalem İzleri - 6

belki de mezarda biter
serseri şafak beyazı vakit
takdimim ne çok gri
şiir adamlar
şiir kadınlar
misal
biraz adem biraz havva
içinizden
60' lı 70' liyiz lütfen anla çocuk
şimdi ki akılla dönme şansımız yok
yok..

//
yaradan aşkına
kerpiç duvarları tuğlaları sobelerken alnımız
helalinden peygamber çiçeğinin kokusu nefeste harlanan
olsada damağımız susuz
bu koku zılgıt savar

avuntusuz korkut masallarını biz büyüttük
aslında malum sefilleriz
bıraktık çelik çomağı ara sokakların hırçınlığına
zira kocamandı sahneler
perde yok realist ülkücü devrimci filan
geçit vermezdi geven etekli dağlar o zaman
yazık
katledende bizdik
somut katli vacipte
safi oyuncaktık bükülmeyen
mahrum kaldı okul sıralarımız
icadı yoktu ki renkli kalemlerin
hayallere kazandibi karakalem çaldık amansız
işte
parklarda ki telafuzu o mor türkünün
can cana
acının göbeğinde katmerli mayalandık
hınca hınç
piçte sayılmazdık ama
bilmem neden ortalıktaydık
suratımız baruttan kaçar tokata çarpar
olmaz olsun donakalırdık
cahil cühelalar sarmıştı babamızı sesimize düşen imdat yavan
imansız çarkın hoyrat çapanlarıydık ki hep ağlardı anamız
hiç bir suale anlamlı söz olamadık
yangın hayalim
kömür kovasının kıvılcımına
isli paslı üstüme başıma
işte yanarım hala
yanarım
avere divane sıcaklık tutunmama

//

medeniyet canavarına gücümüz yetesiye ruh yitik
böylede olmaz ki
yoksunluk belaysa bela
çiçekler açsın böcekler uçsun klasiğiyle
hakikati avuçlarımızda hınca hınç sıkan
umudu çarşaf çarşaf mıhlayan
gözümüz kara
umuttt!
yarınlar bizim umut!
inim inim inleyen kalpti anla !!
unutamam!
çatmazken kadere Allah'ımıza karışırdı doğa
hop
yediveren güllerinden
kuşlar
kuşlar
kuşlar
harbi mutluluk
bizde
göğe uçardık
nerede elmalı turtanın rüyası
tünemeseydi irademize ölü hücreler
kurdelamızdan sızmazdı ecel
şimdi fenanın nesini anlatsam
dumur olursun sahanda ki kınaya
ondan
hastayım hep kumru faslına
belki de bu yüzden
45 lik şarkıların paçasından dökülen gam

//
yedi sülale gibi saran ay bizim çocuklar
hayrete salmamız
üşüyüp ağlamamız
taş üstünde taş
serüvenimiz umut umudumuza yalnızlık yoldaş

bak
ölümsüzdü aşk
bir yıldız düşerdi alnımıza
sevda derdik adına
sataşanlar olurdu odamızın lehçesine
mezhepler kalkardı şaha
saçma
utanırdı masumluğumuzun ötesi berisi esmermi esmer
belki de
ondan sarı betimiz benzimiz yinede birdi aşk
her zaman cesaretten ürkmemiz karanlıktı korkumuz
bir bir ışığımızı söndüren bizim ellerdi
ahh
bizimdi çelimsizliğimize ölesiye dokunan eller
anla
çığlıktı zaman
şimdi sır tutan sıtmalarımız ondan
yaşam hakkımıza hülyalar buladık
beledik
aval aval var say eğleştik
beceremedik
bir gün
bir yerde
mutluluğa teneffüs eşref saatli olmadı işte
şimdi yaradanın sesi olmalı
kesilirdi soluğum
neydi neydi ki tabiri sevmenin

//
şimdi ondan
afilli isyanımız
yetimliğimiz
fersizliğimiz
fettan gecelere
ecel terimiz
ah duman duman karakalemimiz
ondan burcu burcu toprak gözümüz
lütfen anla çocuk
ileri geri şiiriz biz...