Karanlığa Taş Atıyorum

Karanlığa taş atıyorum yüreğimde buruk bir sevgi
Hislerimden kopan artçı deprem
Ey sevgili sana kollarımı açtım parmağım şahit
Hadi dudağım dua için ne olur debren


Duygularım içimde fırtına belkide kasırga
Kainatın zembereğine kurulmuş
Umutlar sevgi şöleninde coşar kovar içinden harabı


Cehennem kızılı arzular ateşlenir ayak izlerimde
Yaşarken hazanlı soluklar düğümlenir
Hissettirir içinde yaşatır serabı


Sen yoktun hüzünler katladı gönlümü
Uhreviye sığındı kendi aleminde şimdi
Bekliyor seherde kendine kapı


Sorguda yürek anlatıyordu kendinden afitap
Dağ zemheriye teslim
Barajlar almadı günahlarım oldu kendime tabi


Zorlama kendini saman yolunda kuruldu oyun
Kurulan taktikler boyunca Malüm
Aksada bulanık su taşımıyor biriken azabı


Alfabe aydınlatmıyor silik köhnelendi
Sadece taktik değişti
Kuzu aynı sahne kurtların değişmedi roller
Almıyor kurgularımı kurulan yapı


Bendensin deyip bana uyguladığın diyabet közlendi
Kurbağaların cek-cak sesleriyle dalgalandı
Yılanların öcüne gösterdi mehtabı


Gözler ağma kulaklar unutmuş hoş sedayı
Bir meltem eser nasıl bir seda bırakır mı bilemem
Methiyelerde lâçka devrilince
Pandoranın kutusu açılır ayıklamaz
Döktüğü çöpü


Nazende süslen san kendini agâh dertlenme
Olsanda günahkâr
Zorlama yöntemler kendinden başkasını tanımaz
Düğümlenir ay tutulur
Mühürlenir sevdanın mektebi.




2010-04-11