Karanlık Çökmüştü

Karanlık çökmüştü eklemişti geceyi hüzün
Neler anlatıyordu bilmezsin
Melek yüzlü masum bir damla
Şefkate muhtaç
Yalvaran iki gözün


Siluetin beni çekiyordu
İçinde fırtınalar bile ırkındı
Diyesim geliyordu ilmekler
Boğazımda şimdi


Yazmıştın aşkımın katline vacip
Düşündürdü bütün geceyi
Sır oldu gizlerde nerelerdeydin
Çözemedim hayat denen
Bilmeceyi


Ufkuna diyorlar ya gözlerde kamaştı hilâl'in
Berduş cümlelere mâh'küm
Kem gemliyordu
Dudak izlerindeki celâlin


Arzusuydu eşiğinde bekleyen kurdun
Dudakları bükük masum çocuk
Arzlarda sen teninle
Can çekişiyordu
Uçurumlarında durdum


Binlerce masal anlatsam olurmu
Katkının payı
Dudaklarını ezme demiştim
Hemen sunmuştun kolayı


Mahmuzlanmıştı duygularım
Zoraki dizginledim
Bütün geceyi sardım yumak gibi
Viranelerimi inlettim


Şimdi serbesti düşünme dert etme
Beni iki gözüm
Cennet yasaklarla örülmüş
Kader vermiyor imgelere izin


Borsalarda gezinen üç kur vardiya
Güzellik zarafet duygu
Biliyorum bu gece karabasan olmuştu
Kalmadı gözlerimde
Bir damla uyku


Hadi git zincire vur duygularını
Gemle daha yazmıyorum
Sahillerinde kaldı özentim rıhtımına
Uğramadan gidiyorum
Bıraktığım yaralı yüreğim
Kalsın seninle.



2009-12-05