Karayım Zalimim

küsmüşsün bana ,duydum ellerden,

kara gözlerin bulutluymuş ,

gülmez olmuş yüzün ,

karanlıktan kaçar olmuşsun,

uykularını mumlar ağartırmış sabaha kadar.

cefamı çekmeye başlamışsın bak sende.

doğduğumdan beri ben böyleyim,

böyleyim işte.

karanlığı noktalarım da her gece

bir nokta aydınlık bulamadım senelerce

zalimim...

rengim kara...

kirpiklerimde asılacaksın dar'a,

bin sefer söyledim ,dinletemedim sevdana

bana düşersen- yanılır da-

boğulur kalırsın karanlığımda...

küsme ,

kırılma bana...

bir yudum ışığa hasret kalacaksın bu yollarda

zulumat ülkesi benim yuvam,

bu ülkede yedi renk yok

herşey kara...

mevsimlerden kış,

havalar hep ayazda

girersen bu topraklara

kaçacaksın bil,

bağıra bağıra...

karaya alış da gel;geleceksen

yanında çiçekli bir mendil getir ama...