Kavramsal Doğum Sancısı
-üç yılgın köpek tenhalığında gecenin
uyanmadık mı, uyanamadık mı sırt sırta-
adam İstanbul'u doldurdu bakışlarına
kalbinin önüne çengelledi surlarını
y dedi
yağmurun o narin "y" si
mana yükledi yağmura
yağmur; kapalı gözlerinden
inendi sağanakla
adam astı ceketini
benzediği ömürlük yalnız vestiyere
m dedi
mavinin o alacalı "m" si
mana yükledi maviye
mavi; bileklerinden asılandı
morg kıvamında
adam gök/yüzüne baktı
havanın jilet keskinliğine
h dedi
hiç olmanın o sancılı "h" si
mana yükledi hiçe
hiç; başarmaktı imkansızı
öyle sakin, öyle öldüresiye
adam saçlarını arandı
eşkalini iyi bildiği
a dedi
ayrılığın kasvetli "a" sı
mana yükledi ayrılığa
ayrılık; teasadüfi kırık aynalardı
yüzlerde incelen
--
mutlu yıllar dedi adam kendine
doğduğuna inanmadı asla
merak etti nasıl inanacaktı öldüğüne
Başka başka sözcüklerin ortak buluşma noktasıydı Yaşamdı ölüme kadar... Tebrikler şair!