Kaybolup Gitmek Geçer İçimden

Sensizliğin yalnızlığına
Düşlerimin sonsuzluğuna
Birde eklendi mi vefasızlığın
Dar gelir dünya.
Bir kuşun kanadına sığınıp
Kaybolup gitmek geçer içimden...

Yeşil rengin olmadığı
Pembe güllerin açmadığı
Erik ağaçlarının çiçeklenmediği
İşte öyle bir yaşamın arayışında
Binip bir sandala, engin denizlerde
Kaybolup gitmek geçer içimden...

Adını bir dua gibi hecelemeden.
Sesini her nefes alışımda duymadan.
İçimdeki seni öldürmeden.
Seni yüreğimden çıkartıp,
Ölüm denilen sonsuzlukta..
Kaybolup gitmek geçer içimden...