Kendimi Bildim Bileli

Kendimi bildim bileli
Sevda biriktirdim sana
Bir kuşun kanadında sürgündüm.
Bir çift halkada firariydim ama,
Sana dair hiç umutsuzluğa düşmedim.
Biliyordum bir yerlerdeydin.
Seviyordun beni kendinden bihaber,
Bir ağaçta kurumuş bir daldım.
Ayaklarının altında çiğnenen bir yaprak,
Ben sende hep vardım kadınım,
Bana olsan da sen uzak.
Sen damalarımda akan kanımsın.
Ciğerlerime dolan nefesimsin.
Şunu hiçbir zaman unutma,
Seni bir ömür seveceğim.

Kendimi bildim bileli,
Sazımın telinde türküler çaldım sana,
Hiç duymadın yahut duymak istemedin.
Kimi zaman bir adımdan daha yakındım.
Kapattın gözlerini karanlığa, görmedin.
Ellerimi uzattım sana en umulmadık anda,
Ellerince sahip çıkılmadı ellerim.
Buz kesiyordu avuçlarımda saklanan tenler,
Ben seni çok sevdim sevmesine ama,
Seni yar etti vuslatsız yadeller.

Kendimi bildim bileli,
Şiirler yazdım sana sayfa sayfa,
Düşlerinin en kırmızısıydım ben,
Rüyalarına misafir etmesen de beni,
Uzaklarda ben vardım seni seven,
Hep sen çıkarsın diye döndüm köşeleri,
Yokluğun sarıyordu nedense her defasında,
Sabahlara dek çok ağladı bu sefilin gözleri,
Seni düşürmedim gözlerimden asla,
Sahip çıktım, sarıldım, sevdim seni,
Ne zaman sensiz uyansam.
Vuslatımız için sabır taşları erittim sevgili,
Pişmezdi bu gönül yanmadan,
Aşk böylesine birikmezdi hani,
Böyle hasret çekip sensizliğimde ağlamasam.

Kendimi bildim bileli,
O on üç harfi sakladım senin için,
İnsanlar bozuk para gibi harcarken,
Ben bir tek sana söyleyecektim.
Haberin yok, çoktan unuttun belki de beni,
Ben seni her nefes alışımda sevdim.
Kendimi bildim bileli