Kentleri Biz Yağmaladık

Kentleri biz yağmaladık
gider ayak bir bakıştan
bir not düşüp gecenin bağrına
şiirin ortasından dalıp
sonuna kavgacı bir sesle
saçma sapan bir keder bıraktık
ilk dizemizi periler mi çaldı
-ki okumadan ilk dizeyi
böyle bittiği yerde
yalın bir düşle soluklandık

Kentleri biz yağmaladık
sevdalı adamlara özenip
en alâsı olma hevesine kandık
bizde mangal gibi yürektik
ve adam gibi aslımızla sevecektik
öyle ya keyfini sürecektik
sevdalı şiirlerin
hem biz de ne şiirler dizelerdik
şanımız belli ikimizde şairdik

Kentleri biz yaraladık
iki yakası bir araya gelmeyen dertlere
olmadık reçeteler yazdık
imkânsızlıkta neydi bize göre
biz seninle bu işin ustasıydık
sen tecrübe adamı
ben aşkın gün görmemiş kadını
biz bu yolda başkahramanlardık

Kentleri biz yaraladık
içsesimiz ne diyor dinlemeden
sevda dedik
hiç benzemediğimiz
efsanelere özendik
ne sen Yusuf'tun
ne benim adım Züleyha
bu yüzden
o kuyu ikimizden başka
herkesi saklamakta

Kentleri biz karaladık
her sokağında el ele aşıklar varken
biz ellerimizi boş bırakmayı marifet saydık
sonra da bahaneler sunup birbirimize
ayrılan her yolun sonunda
birbirimizde soluklandık
ne gittik birbirimizden
ne adam gibi sevdik yüreğimizden

(dipnotlar yordu zihnimi / hiç bilmiyorum kim,ne için sevmek istedi)