Keskin Virajın Yitik Sonu...
Hayaller bir nebze teselli değil midir
İnsan hayatının çoğu eğimlidir
Yaşanmışlıklar buhranların demidir
Senin yüreğin bu günlerde serin midir
Gökyüzü de benim gibi güneşe dargın mıdır
Hayat sevince insana bu kadar ağır mıdır
Duygularımı işledim yoksa herkes sağır mıdır
Bir nakkaş gibi ince ince sendeki hayır mıdır
Yıldızları sayamıyorum artık geceleri
Sabah tan vakti doğarken çiseleyen çiğ taneleri
Gözyaşlarıma karışıp konuşamıyor eskisi gibi
Çok zaman mı oldu sanki her şey yarından eski
Bir keskin virajın, yitik sonunda mıyım
Yağmursuz toprağın, hasret bağında mıyım
Seninle olmayan bir hayatın, ağında mıyım
Yoksa ben şu köhne dünya ya, yasak mıyım
Bu günlerde volta atıyorum yüreğimin avlusunda
Kendi kendimin kalemini kırdım vicdan mahkemesinde
Firari mahpuslar içinde düşünsem de seni her haznesinde,
Değmezmiş gecen yıllara bir rolmuşsün hayat sahnesinde
15.12.2007
Bu günlerde volta atıyorum yüreğimin avlusunda Kendi kendimin kalemini kırdım vicdan mahkemesinde Firari mahpuslar içinde düşünsem de seni her haznesinde, Değmezmiş gecen yıllara bir rolmuşsün hayat sahnesinde
Yaşanılan yanlışlara bir isyan şiiri çıkartmış sokaga sevgili şair
Emegine Yüreğine Sevdana sağlık Dostlukla....