Kim Bilir

Çoktan
Unutulmuştu ilk bahar şarkıları
Son bahara köklenmişti artık sevdalar
Güze inat ekim yolmuştu saçlarını
Çırılçıplak ağaçların altında fısıltıyla
Son hoyratını okuyordu yapraklar

Vakit vardı
Kac sevda esıntisi sığal çekmişti
Bu bahtever ağaçların başına
Kaç sevgi nağmesi kopmuştu dallarından
Kaç sevişen aşık kuştan hatiraydı
Çiçeklerin başında lelekler
Kaç beslenen yavru kuşun beşiyi
Saklanmıştı yeşillerinde
Kac misafire sofra acmıştı allarından

Şimdi
Kalabalıklar kayıp-kayıp sovrulmuştu
Minberinde hutbesine oturmuştu
Kışa kalan boz serçeler üşüyen ağaçların
Şimdi ne nem rüzgarlar, ne de
Üzerine durmadan döyeçleyen damlalar
Yeşertecekti kurumuş dalları

Artık
Geriyeydi vuslatların yolu
Baş-başa çatılacaktı eskı hatiralar
Kasım takvimlerinden esen
Soğuk rüzgarların nefesiyle tutuşacaktı
Alev-alev eriyecekti kurumuş dallar
Daha bir kavuşma yaşanacaktı
Küller toprağa sovrulunca

Daha
Ileride aralık girecekti araya
Butün mevsimlerin hatiraları yikanacak,
Ayrılık ak kefen çekecekti
Anıların üzerine

Kim bilir
Birdahakı ilk baharda
Toprak kac sevdalar yeşertecekti
Kim bilir birdahakı son baharda
Kac türkü çalınacaktı ayrılıklara
Kim bilir...


26 kasım 2011