Kim Vurdu Seni Çocuk?

Sade bir kahvenin hatırlı tadı gibi
Karşımdaki kâhinin nefes molalarında
Sızılı bakışlaradır şamar sözcükleri...



Kıyılara vuran dalga misali
Şakaklarımda alın teri
Dilimin ucunda vakitsiz sualler
Dökülüyor kanatsızlığında...



Ve her sabah yatağın sol tarafında
Buz kesiği ellerime saklı
Mavi şehirlerim yıkık...



Ellerini çekmiş hayat
Dilsiz kurşun gibi eşkıya adımlarıyla güneş
Tenimi arşınlamakta gün ışığında...



Masallarım mıhlanmış lahitlere
Sayfaların beyazı alınmış
Pasakdan bentler çevirmiş dizelerimi
Kekeme kaldı fırtınada cümleler...



Bulutlar kuşları görmez
Yağmur akıtır kanatlara
Çatık kaşlı buluttan döküldükçe çiseler
Kumru sesleri...




Bir şair sesleniyor!






Cennet bu şehrin hangi sokağında...



Her yol ayazla iç içe
Masallar mor dudaklarında
Buruşmuş suretlerin...



Adresler dilini yutmuş
Yapboz oyunlarında
Tutunacak urgan olmuş saç teli
Eyvah!



Karanlıklar gözlerime akıyor
Gülmelerin yüzü yerde
Gömüler aranıyor akıl kepenklerinde
Zıvanadan çıkmış sezilerin sabitliği
Muhbir bakınıyor yol boyu
Kavisleri sinmiş hesapların
Zahmetsiz yıkanmış elleri...



Şikâyetlerin gözyaşlarıyla
Bir çocuk ağlıyor yine yorgun bakışlarımda...



Ah!
Sesini kesebilsem uğultuların
O vakit ellerinden tutardım çocuk
O vakit vurulduğun yerde siler alnındaki kanları
Gürültü koparırdım gök kubbede


Kim vurdu seni çocuk kim?




Hadi nisan uyanışlarında ayaklan hainlere inat

Kör kuyularda hürriyet ara...


?yosun tutmaz hıçkırıklı ağıtlar?




Not: Katkı ve desteklerinden ötürü sayın Işın ERGÜNEY'e çok teşekkür ederim...