Kimsesiz Çocuk
Dünü yok
Bugünü yok
Yarını hiç olmadı ki
Günlük yaşar gününü
Her geçen günü ayni
Gözler(i) desen çakmak çakmak
Zekâ fışkırır o bakışlar
Gövdesi çırılçıplak
Ayakları yalınayak
Avuçları(n) bomboş
Yok ki elinde bir oyuncak
Oyunları(n) kalantorun cebinde tutsak
Varlığı(n) devlet makamınca yasak
Sen! İyisi mi öl çocuk
Nefes almak senin neyine
Hava parası
Su parası
Bak bunlar da cabası
Kaktüs bitmiş gül dibin(d)e
Dikeni sana batar
Varlığı(n) bize
Al küreği kazmayı
Vur köküne köküne
Ölmek varken, yaşamak senin neyine?
Neyine ha çocuk! Neyine...
_Kardelen_
Kara sevda,kara,sevda diye başlayan rahmetli sanatçımız barış Manço ve o geldi aklıma.Çocukları sevdiğini hepimiz çok iyi bilirdik.Birkez daha andım. Ah çocuklar,ah çocuklar Dünyaya cam gibi bakarlar,hele birde kimsesizlerse,işte bizler onlara sahip çıkmalıyız.Yine güzel bir konuyu işlediğiniz için ayrıca teşekkürlerimi belirtmek isterim.Yine birkez daha ben sokak çocuğuyum şiirmi şöyle bir akudum. Yüreğinize ve gönlünüze sağlık sevgili dostum. Saygı ve sevgilerimle
Sayfama hoşgeldiniz kevser hanım duyarlılığınız için ben teşekkürler ederim 🙂 sevgiyle kalın...👍👍👍
Çok haklısınız hatice hanım zaten kimsesiz derken ben ayırmadım, sokakta kalmış, ya da atılmış herkes benim için kimsesizdir, sizin şiirinizde de düzen derken kastettiğim buydu, düzen önce ailede başlar sonra toplumda ve toplumda ki düzenden birey olarak devlet kadar biz de sorumluyuz, ama bizim ülkemizde ne yazık ki, bu ikisi de yok, olması dileğiyle diyelim biz, burada hepimize çok görevler düşüyor. Duyarlılığınıza teşekkürler, sevgiler...🙂 varolun...👍👍👍
Kimsesiz çocuklar kadar kaybolan çocuklarda var Serap hanım,iki yaşında ki çocuğu kapı önüne oynasın diye bırakan anneler ve yitip giden çocuklar..
Önce sorumluluk diyelim..
Ve aydınlık yarınlar dileyeyim çocuklarımıza..
Sevgiler..
yeni dünya düzeni diye dayattıkları düzen işte bu hiç kimseye yaşama şansı tanımıyor hele glecek nesiller dahada şanssızlar duyarlı yüreğinizi kutluyorum Serap hanım