Kimsesizliğim

Kırmızı düşerken tenime
Çekerim kendimi geceden
Sokakların siyah rengi aralarken penceremi
Kalemimin ucundaki kelimeler düşüyor
Sessiz çığlıklar yankılanıyor odamda
Kent yanıyor
Lütfen gözlerime mil çekin.

Sancılarım büyüyor gün geçtikçe
Gece mavisini kapatırken üstüme
Penceremdeki deniz ses veriyor
Uzaklaş
Ya da daha da sokul

Kirpiklerimden düşerken
Avuçlarımın kokusuna saklıyorum seni
Tenimde savaş
Sağır ediyor sensizlik

Duvarlarımda ki gölgene kıvrılıyorum
Cümle başına düşüyorum yokluğunu
Adımlarım sana yakın
Hayalin renksiz

Bahar gelir ya hani
Bende mevsim hep kış
Çiçeklerim beyaza bürünüyor
Uğultular duyuyorum
Korkuyorum
Uzak kalıyor hayat bana
Dokundukça salıyor iplerini
Gri bir kent
Külleri yüreğimde savruluyor
Umutsuzluğa sürükleniyor yarınlarım

Günün yorgunluğu demlenirken dudaklarımda
Kelimeler yankılanıyor zihnimde
Rotası yalnızlığa düşen bir yolum.
Mevsim hazan olsa da
Küçük tebessümler bırakıyorum size
Hadi
Çevirin yüzünüzü bana
Ve
Gülümseyin şimdi.





Not:Şiirime yardımlarından dolayı Meryem Ateş'e teşekkür ediyorum.