Kimseye Yar Olmaz Hayat!

Bilseydim gelir miydim? bu vefasız dünyaya
Ne verdi ki elime, acıdan dertten başka,
Verdiği meşakkatler, çökertti omuzu mu!
Gönlümü vermeseydim, düşmeseydim bu aşka!..

Delicesine sevdim, vefasız yar bilmedin
Çile tarlası gönlüm, bir kez hatır sormadın
Gönül bahçem hazan oldu dallarıma konmadın
Nereden bileceksin, üzmeseydin sen keşke!..

Karlı, dumanlı dağlara, merdiven kursam
Gönül sultanımı sorsam, arasam bulsam
Kalbime şifadır aşkın, sevgiler sunsan
Yorgun yüreğimi yaktın, nafileymiş hep boşa!..

Koştum güzeller peşinden halim kalmadı
Halimi bilecek dostum, sırdaş olmadı
Tek yare güvendim gelip, yaram sarmadı
Kimseye yar olmaz hayat, çok şeyler gelir başa!..

Gönlüm döndü zelzeleye titreyip durur
Engin ol daima dostum eyleme gurur
Dayanma dostuna kanma, ansızın vurur
Ölüm haktır, miras helal, gel biraz da sen yaşa!..

ŞAHİNİM sonu final, ne yaşandı, ne bitti!
Dost dedim, yaren dedim, güvendim boşa gitti
Yaşanan çirkinlikler, bezdirdi cana yetti
Sonun geldi kar etmez, başını vursan taşa!..


OCAK / 2010 / KONYA