Kır Çiçeği

Seni kimse görmez,
Güzelliğini fark etmez,
Ancak dağ rüzgârları,
Doyasıya okşar seni.
Yanından, kimse geçmez,
Garip çoban, bilir seni.
Güzel kokun boşa gider,
Kelebekler, koklar seni.


Zavallı kır çiçeği,
Seviyorum her şeyini.
Sen de çok yalnızsın,
Tıpkı benim gibi.

Gözüm görmez, menekşeyi,
Ne de, kırmızı gülleri.
Anlayamadı, kimse beni,
Dağlara çıkacağım,
Çobanla yarenlik edip,
Rüzgârla konuşacağım,
Tıpkı senin gibi.