Kırgınım Gecelere!

Dalıp gider her akşam ufka doğru gözlerim
Güneşin vedasını hüzünlüce gözlerim
Kırgınım gecelere, ay ve yıldız müstesna
Karanlık çöker çökmez, ben sabahı özlerim

Efkâr yüklü geceler, geceler hüzne gebe
Sen düşünce aklıma, bir hal olur da kalbe
Hayalinle avunmak, yetmez artık bu cana
Yorar beni yokluğun, moralim vurur dibe

Ne zaman batsa güneş, geceme sen doğarsın
Şiir olup dilimden, hep heceme dolarsın
İşte bu yüzden benim geceye kırgınlığım
Gecelerle bir olup beni hüzne boğarsın

Gece masum bilirim, gecenin ne suçu var?
Elbette doğar güneş, gecenin de sonu var
Hüzün çöker üstüme, gün geceye dönünce
Usumda yankılanır, bin bir türlü sorular

Nedenini bulamam, kader deyip geçerim
Yaradan böyle yazmış, buymuş benim kaderim
İsyan etmem Allah'a, boyun büküp yazgıya
Her gece yokluğunla, durmadan cenk ederim.