Kırık Ayna Yansımaları / Göz Hizası

Sıcak gün ortası,
Aymaz zihin ve alkole batmış düşler şahitliği kaldı geceden...

Fikrinden ötesi mutluluk mu dersin?
Eski bir şarkıda bulmak çocukluğunu,

Ritmine kapılmak hatıraların

Ve bir daha geri gelmeyeceğinin farkına varmak çocukluğunun...



Sırtında kendine denk düşüncelerle
Ellerinin çizgilerine saklanan yaşamını okuyacak
Vurdumduymaz çingeneler bulmalısın belki de.

Kırgınlıklarına aldırmadan
Güvenebileceğin insanlar olduğunu düşünerek

Ve eprimiş bir ömrün sokak aralarında gezerek

Kılavuzluğunda bir karganın,
Zihninin en zifri köşelerinden süzülen kelimelerle,

Parmaklarının senden bağımsız işleyişine hayret ederek yazmalısın yeniden...



Bilmeden kelimelerin ne zaman düşeceğini,
Kaypak bir yüzün esaretinden dem vurmalısın
Mevsim hazirana dönmüşken yüzünü...

Ve sıcak bir öğlene dayamışken sırtını,

Hayatın en gözü kara kavgasına,
Eyvallah etmeden girebilmelisin birazda.

Düşünsen çözeceksin;

Puşt zulası efkârında,
Arkasında delilik bırakan bir yalnızlığa gidebilmektir belki de sevda...

Anlaşılamamak,
Anlaşamamaktır çoğu zaman...
Ayaklarını cehennem harına aldırmadan yalnızlığa sürüyebilmek...


Aşık bir kadının çözülen diz bağlarından düğümleyebiliyorsan ömrünü hayata,
Bir nazarı çelebiliyorsan uğursuz akşamda,

Düşebiliyorsan iki göğsünün arasından en mahrem duygulara....
Gerisi boş;
Gerisi hiç çekmek istemediğin bir angarya...


Bak;
Tüm kırlangıçların kalesi düştü artık.

Fethi imkânsız sevdaların savaşından,
Ve yenik ayrıldığın düşbaz sıfatlardan
Kanı akmamış sunakların soğukluğundan geçeceksin daha...

Kucağına düşeceksin en onanmaz yaraların
Yakasına iliştirilmiş cenaze fotoğrafı gibi sahte,
Tebessümlerle dolu bir dudağın ağlayışı kadar mutsuz

Öyleyse;
Kirlenmeye yüz tutmuş bir avucun belirginleşen hayat çizgisi kadar sıkı tutunmalısın aşka...




Haziran'2010 Aydın...