Kır(ı)k Kanatlı Meleğim

Üç Günlük Dünya -Bugün-

1-

Kır(ı)k kanatlı melek/ler
Uç(a)masa da
Onlar melektir

Haydi kalk ve pencereni şöyle bir arala
Bak da gör alemi
Kulak ver kanat seslerine

Dur! Sakın perdeleri kapatma
Bir nefes çek şimdi içine
Ve sonra tut içinde onu sımsıkıca
Bırakmak istiyorsun
Ama içsel bir dürtü yakana yapışıyor
Ve sonra

Kır(ı)k kanatlı melek/ler ses veriyor
Bırak(a)madığın an
İşte o zaman bitecek her şey
Şimdi bırakabilirsin

Paramparça da olsan
Bir parçasından tutunmalısın hayata

2-

Kır(ı)k kanatlı meleğim

Biz de mi o korkudan birbirlerine yaslanamayan
Kalabalıkların içinde yalnız kalmış
Bir sürü yorgun insanlardan olacağız

Yalnız yürümeyi ya da yalnız dibe çökmeyi yeğlemiş
Zamanın böyle üstümüzden esip geçmesine
İzin mi vereceğiz

Yolculuğun can yakan eziyetleridir bu
Bilmez miyim sanırsın
Derler ki ihtiyar eder insanı
Hayat azalır biz büyürüz
Biz bükülür biz küçülürüz

Acıya sırtını dönmez kır(ı)k kanatlı melek/ler

Taşınan yükün
Katlanma yolunda yaratılan eşsiz fırsatı kavradığında
'Bitirilecek ne çok acı var! ' der ve

Acı çekme cesaretinin tek tanığı olan
Kurtulur işte o zaman
/yaşlardan/

3-

Düşümde gördüm
Boş sayfaları yazıyorduk birlikte
Kırıntılardan yollar yapıyor
Dünün kalıntılarına ekliyorduk
Her yeni gün/e
Yarın yarınından haber(li)siz
Geliyordu sessiz sessiz

Çıplaklığına soyunmuş tıpkı iki deli
Yazıyordu hızla tarihin derinliklerini

Bazen tam ortasından açılıyordu sayfa önümüze
Son yapraktan alıyorduk başa bazen de

Anlamlar
Yükü ile sırtlanıyordu hayatı sıfırından her seferinde

Yol ayrımları yeter ki bilinmezliğe varmasın meleğim
Bilir iz her zaman
Dönebilir iz yaşamın kıyısından

Gerçek aydınlanmaya giden
Bir asil yol var önümüzde uzanan
Işık çağırıyor bizi
Kır(ı)k kanatlı melek/ler
Duy sesimizi
O ki büyüme sürecinin aydınlık yarınlarıdır inan

Birdenbire boşalan yollar bile
Hepsi bize açılır bize kapanır
Doğal bir bakışla
Çıkmaz sokağın çıkışı yoksa dönüşü vardır
dersin o zaman
Yeter ki iste/mekle başlar
Yazılacak bugünden yarına tüm yeni sayfalar

Tut/tum kanadının ucundan
Bırakma/m

Gönlüm şimdi huzurlu bir şarkı besteliyor
Hayal; Süzgecinden geçiriyor beşeri hayatı
Musiki ahenkli bir ses var kulaklarımda
İlâhi bir ruha çırpıyor kanatlarını

Bilgeliğin egzersizine kanat çırpmaya gidiyoruz
Haydi hazır mısın sen de uç(ur)maya



'Bitirilecek ne çok acı var! ' Şair Rilke




20 Kasım 2009 İzmir