Kızıl Serzenişler

Akşamın kızılı çökünce güne
Asuman (y)akar dokunur tenime
Şimdi öyle bir an ki bu
Vakit kızıla gebe
Ben sana...
Kızıla çalarken akşam
Asuman maviye sus/kun
Ben kızıla...


Senden önce
Çalkantısız bir deniz gibiydi yüreğim
Dupduru...
Şimdi dalgalar boyumu aşıyor
Durgunluğuma inat
Yüreğim
Çığlık çığlığa...


Ahh benim çilekeş ömrüm
Daha kaç kızıla boyanacaksın
Daha kaç mavi solacak teninde
Oysa
Gün ağarmalarına değil miydi hep özlemlerin
Güneş'e
Maviye değil miydi hep yörüngen
Vurdular güvercin kanadından
Tıkıldın bir demir kafese...


Şimdi nefesim soluk soluğa
dilim lal
iliklerime kadar kurumuş tenimde
Sevda yanığı
Başımsa amansız dönmelerde...
Kabullenemediğim
Yüreğine herkesi sığdırırken
Bir beni sığdıramadın ya
Ona yanarım...


Artık kop!
Kop ki
Dursun zaman
Bu beden şimdi o kadar ağır ki bana
Yüreğim taşımıyor sevgili
Taşıyamıyor artık bu yükü
Celladım sen!
Olunca...

-Kardelen_

27-07-2010

Dünün incileri arasına değer bulunduğu için şiirkolik seçici kuruluna ve okuyan, yorum katan tüm dostlarıma sonsuz tşkler saygılar...Varolunuz...