Kölenin Aşkı

Kölenin prense olan aşkı,
Her geçen gün ilerler,
Prens umut verir köleye,
Anlar kendisine olan ilgisini,
Duygularına doğru köprü yaratır.

Bilmezki kölesi onu ne çok sever
Ne hayeller kurar onun üzerine,
Umut ile bağlanır prens sevgisine,
Üzerinde onlarca yırtık bir entaresi ile!

Birden fazla acılar çeken,
Sevdiği için çilelere katlanan,
Bazen dayanamayıp yıkılan,
Sevgi dolu kölenin ızdırabı,
İşte büsbütün hayel kırıklığı.

Gözlerin prensten başka görmüyordu,
Tek dileği sevmek ve sevilmek oldu,
Tek hayeli prense vereceği çocuklarıydı,
Nereden bilebilirdi ki ! acımasız olacağını !

Prens kölenin duyguları ile oynar,
Yırtık entaresini fırsat olarak sayar,
Kölenin kalbin de prens dünyayı tutmuş,
Prens dalga deyip heves kurmuş.

Köle bunu fark eder hayata küser,
Prensi unutmak için her yolu dener,
Ama bütün yollar hep aynı yerde birleşir,
Ama sevmek; prens değil yürek ister...
-
(Ortak-Şairler : Emrah Köçekçioğlu & Hüsne Güven )
Hüsne Güven´e yardımı için teşekkür ediyorum...