Kör Kütük Aşık

Onu ilk gördüğüm an,
Başlamıştı kalp çırpıntıları.
Deli ediyordu beni.
Pencereden paha biçilmez tablo pozları,
Ve Mona lisa tarzı tebessümle,
Boşluğa bakışları.
Bana karşı umursamaz tavırları,
Görmezden gelen halleri vardı.
Evinin önünden geçerken,
Sanki hiç yokmuşum gibi davranırdı.
Artık tanımıştı beni,
Ve ona olan platonik aşkımı,
Mahallenin kadınları,
Ben geçerken gülmüyorlar,
Birşeyler söylemek istiyorlardı.
Düşmüştüm artık mahallenin diline.
Dayanamadım sordum teyzenin birine,
"Neden teyze neden?"
Neden bir kez bile bakmıyor,
Neden ilgime karşılık vermiyor.
"Ah evladım ah".
Belki oda sevmek istiyor,
Lakin onun gözleri"GÖRMÜYOR".