Körebe / Bağdat'a Ağıt

Kara yüzlü bu amcalar buralara nerden geldi
Omuzlarında tüfekler yükleri çok ağır sanki
Sizi kurtardık dediler çok mu sevdiler bizleri
Onlardan kim istedi ki ölüm kusan füzeleri

Önce babam gitti evden bir gün annem de dönmedi
Ağlamıyorum artık ben annesizler ağlamaz ki
Işıksız ve susuz kaldık kesildi Bağdat'ın sesi
Kan kokan sokaklarında kurşunlar adres sormaz ki

Çok mu sattı oralarda canlı yayın savaş filmi
El koydular ilaçlara öldürdüler bebekleri
Tek duvar kaldı odamda bir de yıkık penceresi
Neden çok gördüler bize yaşadığımız evleri

Gök karardı yer inledi ateşlerde yandı elim
Acımıyor artık kolum kesilen kol acımaz ki
Bütün dünya çocukları koşun buralara gelin
Gözlerim görmüyor ama körebe oynarız belki

Anılarımız çalındı kararttılar geleceği
Bizler acıları tattık sözde uygarlar zaferi
Kim çıkarır savaşları kimleri mutlu eder ki
Katliamı yazsın tarih coğrafya da ihaneti

Son sözümde sustu dilim vahşeti anlatamaz ki
Haykırır fotoğraflarım... Ölüler konuşamaz ki...




06 Kasım 2004