Korkak Mısralar Aşka Tutsak

Tüm korkularım
Gidişinle tanıştığım bir ben.

Korkum,
Doğan güneş...
Evim yalnızlığın gölgesindeki
Bir gecekondu
Öylesine bir gölge ki
Işıktan yoksun,
Umuttan habersiz
Yosun kokulu ve rutubetli

Korkum,
Tüm insanlar...
Çok uzaklardayım her birinden
Ne sesleri gelir kulaklarıma
Ne de dedikoduları çınlatır kulaklarımı
Zamanın bile gelirken tıkandığı
Bir tepenin zirvesindeyim
Ne uçan kuş görür beni
Ne de topraktaki solucan

Korkum,
Çağlayan zaman...
Yelkovan ve akrebi
Yada
Bir kum saatinde
Düşen kum taneciklerini izlemeye
İhtiyacım yok artık.
Benim için,
Zaman çoktan yenilgisini aldı
O günden beri inancım kalmadı ona

Korkum,
Doğan bir güneşte
Gülebilmek umarsızca,
İnsanlara
Yeni bir umutla bakabilmek,
Yada
Zamanın ilacını kabullenebilmek
Yeni bir sevgiliyle öpüşürken.
Korktuğum,
Sensizliği yenmek
Bir anda yada zamanla hiç fark etmez...