Korku
Korku seni hiç sevmedim korktuğum oldu
Kalbinin cam çerçevesini sökmekten
Bir damla göz yaşını
Heder etmekten
Alın terini sömürerek çalınan emekten
Korkuyorum
Silâhlar savaş içindir elem versede
Hoşlanmasa da fidan sökünden
Yok eder bilirim
Bir varı siler kalanı yeşertmek için
Beka sözcüğü bile ölümlü
Emin ellerde caydırıcı güç,küçücük beyinlerde
İnfilâk olmasından
Korkuyorum
Yunus balığın karnında kendinden emin
Girdiği boşluktan hürriyetine tekrar döndü
Düşün yoksunlarına ibret olsun
Bu yol kapatılmamalı
Nefis ıslaha muhtaç yolu tıkayanlardan
Azgın dalga akımlarından
Korkuyorum
Dünya döndükçe güneş doğacak
Gün çiçeklerine kader gülecek
Semah dönecek ışık için
Hey kendini bilmeyen
Kızıl pasaportlu
Sunduğun reçete acı
Eylemin faniye çıkıyor
Geleceğimden korkuyorum
Kaptan gemiyi batırsa da altın palmiye ödülüne talip
Yolculara karşı umarsız
Güverte umutlu olsada
Rehavet sardı uyku zamanı
Sloganlar yağma
Balkon korkuluklarına zarar verir
Olmaz deme ben bana değil
Çarpık düzenin çarklarından
Dişliler dişleri ezer diye
Korkuyorum.
2010-05-24
Endişelerinizde haklısınız,kendimiz ezilmesekte ezilenlerin hakkına üzülüyoruz,korkuyoruz..
Ama korktukça daha bir sindirme çabası olmaz mı?
Onun için ki yürekli olmalı..
Kutlarım..
öyle üstad doğru söz kutladım....keşke birazda onlar korksa mesala şu madencileri canlarını sömürenler gibi.......en büyük maden can ama bile bile çıkaracakları yerde gömüyorlar......çok tebrik kaleme ve yüreğe
Korktukça, ecele yararı olmadığını düşünmek gerekir. Cesaret ve umut, korkuya yeğlenmelidir.
Kutluyorum.