Köz
Bardaktan boşalırcasına yağıyorum.
Dışımın aydınlığı
İçimde ki geceyi aydınlatmıyor...
Perdeler çekilmiş,
Kapılar kilitli...
Tebessümümde ki papatyalar
İçimde ki küçük kızın hıçkırıklarını susturmuyor.
Ekim ayazında bir poyraz
Koparıyor kırık dalımdan
Su olup düşüyorum yokluğunun toprağına...
Közler sönüyor.
Ben gerçeklere acıyorum,
Sen yalanlara yaşıyorsun.
Kayboluyor gün yarına varmadan...
Pınarlarıma kırgın bir yıldız düşüyor.
Hiçbir dilek tutmadan...
Kayboluyorum.
tebrikler...
Uzun zaman oldu İlayda Seralı çıkışlı bir şiir okumayalı,şiirin lezzetine varınca farkettim. Tebrik ve teşekkürler şair keyifli paylaşımından ötürü.
ateş düştüğü yeri yakarmış,yakmakla kalmamış kül olmuş. sevmek almadan vermekse eğer verin gitsin gideceği yere ister köz olsun ister kül olsun,yandığı yerde güller hiç solmayacaktır. gönlünüzün gülleri sonsuza kadar solmasın sevgili şairim. tebrikler şair yüreklere.
Ben gerçeklere acıyorum, Sen yalanlara yaşıyorsun. Kayboluyor gün yarına varmadan... Pınarlarıma kırgın bir yıldız düşüyor. Hiçbir dilek tutmadan... Kayboluyorum.
bu kısa bölüm şiirin
bütün güzelliğini ortaya koymuş
tebrikler
hiç bir gerekçesi yok aşk acısının😙 köz olmuşsun haberin olmaz, sevgimle ilaydam seni ösledimmmm👍👍👍👍👍👍