Küçük Ağacın Öyküsü

Doğduktan sonra babam
kardeşim niyetine bir kavak ağacı dikmiş




Benden de boyluca şimdi
yellerin bilgisini benimle paylaşan




ve bana gideceğim yolları anlatan...




Babam bir ceviz ağacı
öğlen uykusu kadar rahat




kabuğunu doldurmayacak
şeylerle uğraşmazdı...





Uzun ince uzayan
bir kara servi dikmemi öğütlerdi hep
gölgesine uzanacağım...






? Ölümden sonra
gölgenin barınacağı bir evi olmalıydı -





Ve vasiyet etti bana:
Ölürken bile gölgesi için insan
bir ağaç dikmeli...





Dedem yaşlı bir çınar ve çok bilge
şimdi süt dalları çıktığına bakmayın
kökleri güçlü ve derin soylu biridir.




Övünçle anlatır gölgesine oturanlara
yağlı ilmeğe dal kırıp
hiç kimseye darağacı olmadığını




Ah...
şefkatli gölgesinde büyüdüm ve serpildim.





Ah hüzünlü kadın.
Elleri hiç sudan çıkmaz
saçlarını süpürge etti bizim için




Benim annem
bir salkım söğüttü...





Sahi...





Siz
hiç ağaç diktiniz mi?