Kudurur Şikayetim

''Meydana '' dedi sözcü 'Eşkiya mısınız ' diyen ses yükseldi ,
Eyvah !
Böyle mi olmalıydı ?



Kırdınız imanın tahtasını
Tabi çarşı pazar
Aldınız ne varsa tabiatın anasından
Nerdeyse sökeceksiniz göğümden Tanrım'ı

Şovmen değilim
Dokunmayın ellerime
Farzedin
Günahsız hayvanım ben
Ki kudretim Yücem'den..

Aldırmazsınız
Sizin karnınız tok sırtınız pek
Saltanatta çocuklarınız
Gülümsüyor içiniz dışınızda özgürlük türküsü
Kanatlarınızda fikriniz,
Tok düşünüz
Uçun
Uçunuz...

Hanenizde beyaz esaretiz
Paslı kilit dilimiz
Felaket ekmeğimizin buğusu
Belamız yokluk
Bir intihar gibi meyilsiz asılırız
Dumanlı gözlerimiz
Biz,
Asiliz ki;
Kirpiklerimizde saklı göz pınarlarımız
Boğulanda biz sükutu altın bilende
Faydasız
Sarı Güneş'imiz
Eteklerimizde gülmeyen veletlerimiz
Nutkumuzdan sızar buz kırıkları
Bereket doğa
Tutunuruz
Lakin
Lanet olsun
Pençemizde solgun çiçeklerimiz


Vefa
Bir dirhem bir çekirdek
Biraz umudumuza yağ sürünüz
Hiçliğimizin var olma sevdası gayemiz
Öyle mi ?
Meydan ve siz
Ey efendiler şimdi pehlivanlık mı bu ettiğiniz

Görmez mi gözümüz
Sanmayın lâldir dilimiz
Menendi yok sabır selametiz
Şimdi yavanız
Böylesine meydanda tükenirken yüreklerimiz
Dönüp dolaşıp bize geleceksiniz
Bizim divan

Dün gibi bizim meclis...