Kumsuz Çöl Sessizliğinde Çapulsuz Elveda

Kulak ardına sığmaz olmuş gözlüğün yelkovanı
Duymayan gözlerin kulaklarına pas atmış!
Derileri çizgilerden kıdemlenmiş göz altların
Bir takvim yaprağı gibi buruş buruş
Hadi gör artık!
Sevdamız artık asude masallara tedavül
Anılarımızsa çok eskiden kalmış bir demlik çay!



Kaç gece gündüz arası terlere şahitken sırtımda fanilam
Suyu tükenmiş bak irislerin
Hadi onları kaderin gebeliğine bırak
Demem o ki;
Hiçbir su hayat veremez bu toprağa artık
Kırıklara havale tüm can larım
Elvedaları çıkart artık tozlu sandıklardan
Uzun beyaz duvakla aynı renkte bir mendil kucaklasın!



/Düş körü olmak mı zor
Görmemekte ısrar mı?/


Kendini sakın kandırma
Bu kadar kurumuşken yokluk vahasında sızılar
Bak sadece iki kirpik arasına astığın düşler ıslak
Kabul et artık
Sünnetçi korkusu gidişler
Sadece uyanmasız kabuslar kadar etkili
Uyandığında yine başın tekbaşına!
Şiddetinden titrediğin hıçkırıkların
Sensizlik sahurlarım kadar sevaba yakın!
İmsak zamanı dumanlarım kadar sessiz ve yıkıcı!


Bir çapulsuz bedeviden yoktur artık farkım
Hali vakti yerinde bir sevdaya pas ola fermanım
Ne yazmışsam ne demişsem helaldir ve de hakkın
Ama görmek lazım ki:


Bu sevda artık uzaklara daha yakın!..