Kurmaca Güncelerim 1
Kurumuş dalların ağlamaklı yapraklarına
Hışırtı oldum
Yanımda sen vardın
Tenimde kokun
Yeşil bakıyordum ela'na
Anlamsızdı mevsim
Sevda
İşte o zaman yuva yaptı
Gönlümün çıkmaz sokağına...
Ne zaman kaybolsak bilinmedik sokaklarda
Kukuletan altında ki gülümsemen
Dokunurdu gözlerime
Sen bakardım.
Sonra
Sıkıca sarılırdım
Ve kaçamak bir buseyle sonlanırdı
Haylazlığım
Utanırdım.
Yağmurlu bir cumhuriyet günüydü
Mahmur zamanlarda yol almıştık ayrılığa
Vuslat uzundu
Bayram kadar..
Ellerin sıcacıktı
Bıraktığımda
Adımlarım hışırtılı
Ne çok kıskanmıştım İstanbul'u o an
Gittin
Ve senindi İstanbul
Sen benim...
/Şehir bizi bıraktığında
Ağlıyordu ekim.../
👍çok güzeldi çok hoş işlenmiş sevgili arkadaşım tebriklerim sayfana gelsin bolca...👍
tebrik ediyorum muhteşem bir başlangıç ulüp anlatım akışkanlık şiirsellik süper. tebrikler... ve bitiş muhteşem. ilk kez seni eleştirmiyorum sen bu methiyeyi hakediyorsun kuvvetli kalem saygılar...
bugün ne güzel şiirler okudum böyle..
çok güzeldi çok..
İstanbul..
Bir yarım orada kalmış yıllardır.. Elbet yürekten istemek vuslatın kolaylaştırıcısı..
Güzel bir seri olacağı şimdiden belli..
Kalemine damlayan yüreğin susmasın.. 👍👍
iki yar.. biri senin istanbul'un.. biri benim olan sen...
ekim ağlar..belki kasım hatta aralıkta.. istanbul şahit kalır.. ne çok sevmiştik aşkı,ne çok sarmıştık..
güzeldi şiir,akıyor sayfada.. tebriklerimle canım..