Kutudaki Geçmişim...

Benim bir kutum var,
Öyle süslü,güzel bir şey değil.
Kartondan,yıpranmış,bantla kaplı...
Bir kutu işte!

İçinde geçmişim var.
Hoyrat,pervasız geçmişim...
Her açışımda kapağını,
Yüzüme esen rüzgarlar var!

İçinde mektuplarım var.
Kimi acılarını,kimi sevinçlerini yazmış,
Kimi güldürmüş,kimi ağlatmış...
Kimseler duymasın ama,
Saklı gözyaşlarım var!

İçinde resimlerim de var.
Bebekliğim,garip gençliğim,
Bir de sevdiğim insanlar var.
Hep özlemle seyrettiğim...

Bir tane madalyam var!
Öyle büyük,önemli bir şey değil.
Beşinci sınıftan hatıra...
Karetede kazanmıştım da!
Bir an olsun sevinirsin,
Ben,ben kazandım dersin ya...

İçinde şiirlerim var.
Biraz yaralı,sararmış sayfalı...
Düşük cümlelerim var.
Bir türlü boğulmaktan kurtaramadığım...
Kelimelerim var!

İçinde bir sürü çakıltaşlarım var,
Mis kokulu köyden topladığım...
Kör,sağır ve dilsiz bir geleceğim var.
Onlar benim umutlarım...

İçinde hayallerim var.
Kabuslardan koparıp,aldığım...
Kendime söylediğim yalanlarım var!
Sıkıntıyla çizilmiş kağıt yapraklarım...

Çarşıdan aldığım küpelerim var,
Özenle koyup,sakladığım...
Bir fırçam var,
Her dokunuşumda geçmişe daldığım,
Mutlu anılarım var!
Ve daha neler neler var,
Daha sayamadığım...

Kutu...
Benim kutum işte!
Buram buram geçmiş kokan,
Basit,cansız bir kutu...


!lütfen yorum yapın!İçimden geldiğim gibi yazdım...