Mahsustan Yaşıyorum

"Hayat o kadar kelepire düştü ki,
Geçen ömür yanında hediye"


karlar üzerinde yürüyorum
mahsustan...

mahsustan bakıyorum,
gelinlik giymiş ağaçlara
kuşlar ne kadarda sevinçli bugün
kuş olmak geliyor içimden
sonra vurulup düşüyorum yere
ama ölmüyorum,
yaşıyorum
nasıl yaşamaksa!
mahsustan...

komşu çocukları kar topu oynuyorlar
bende karışıyorum onlara
onlar bana, ben onlara
üstümüz başımız kar oluyor
hep beraber sebepsiz gülüşmeler
mahsustan...

bir şarkı tutturuyorum
mahsustan...
şarkının adı yok
kafiyeside...
aynı hayatım gibi!
mahsustan bir şarkı söylüyorum,
mahsustan...

vur dağlara diyor
içimden bir ses
vur dağın yamacın,
karın boranın,
börtü böceğin çok olduğu yerlere vur bugün
nedensizce vur diyor, mahsustan...

mahsustan yürüyorum
ayaklarım hedefsiz
ve bir o kadarda isteksiz
hay aksi!
iş günü bugün üstelik
gitmesem ne çıkar sanki
yüzüm keyifsiz
bir tekme sallıyorum boşluğa,
mahsustan...

bugün kar yağmış
yarın güneş açmış,
öbürsü gün deli poyraz
ne çıkar ki?
takkemin altında eziliyorum
gülümsüyorum nedensiz halime
mahsustan...

kayboluyorum kalabalıkta,
yalnızlıktan
ve boğuluyorum
bir içimlik nefes çekiyorum,
tutunmaya yetmiyor
yaşarmış gibi yapıyorum
mahsustan...