Mana

Gönül otağımızı yaktı,bu dertli firak
Düşmanı yakın eyledi,dostumuzu ırak

Zinhar vazgeçmeyesin gönül ,sen hakikatten
Hicap duymalısın ettiğin o hakaretten

Dört kitapta rastlarsın elbette ki manaya
Nefs tuzağında uymazsan şayet ki davaya

Hak yolundan geçer dervişlerdeki o cihan
Şule gelir o zaman,göklerdeki yıldızdan

Bazen bizi yoklukla eyler yaradan yoldaş
Rengi dönen bir yaprak olur belki de kardaş

Ey yaradan, günahkar yanıma bir kubbe aç
Yalvaırırım eyleme bizi nağmert'e muhtaç

Ne olacak bilinmez dünyadaki akıbet
Toprağa düşen suretim, kuru ot'u takip et

Issızlaşır kainat,altınlar hep dökülür
Yapıştırdığın etten,tırnakların sökülür

O mal ki,ne kanunda, ne padişahta kalır
Ten çürür toprakta,kefen tozlara bulanır

Dirildikçe irkiliriz,o yakan ateşten
Sermayemiz can idi,çabuk geçtik süreçten

Kimi anasına,kimi yare küsmüş gördüm
Lakin sırası geleni biri gömmüş gördüm

Razı geldiğin candan,ölüm razı gelir mi
Tekrardan bu vücut başka cana hiç girer mi

Düşürürüz bir anda mürvet taşıyan at'ı
Kendimiz yok ederiz böylece kainat'ı

Yarın mahşer gününde cümlemiz buluşacak
Günah sevap hepsi,bir birine bulaşacak