Martılar Uyurken
Son yazdığım o şiirin
kurumamış mürekkebi,
devrilmiş bütün cümleler
anlatırken onda seni.
Masam dağınık biraz
müsveddeler her bir yanda,
güneş takılır birazdan
penceremin kenarına.
Martılar yok henüz
demek hâlâ uyuyorlar,
caddelerde bir sessizlik
aklımda buruk anılar.
Silinir siyahı şehrin
nasılsa geçiyor zaman,
İstanbul'da hayat başlar
ben geceye doyamadan.
...
Ufukta silüeti kentin
yeni güne merhaba der
canım sıkkın bugün biraz
bende çoğalan kederler.
Düzeltiyorum şair olmak zor iştir, latife olarak alınsın.:)
Yorganımızdır gece siyahı bazen çekeriz üstümüze Sabaha çıkmaya beş kala gider kirpiklerimizden yıldız tozları yine denize.
Az daha zorlasam şair olacağım :)
Kimi insan sever gibi seni Yaşar Cehenneminde ! Kim de ben gibi Nefret eder Cennetinden !
İstanbul ! Kayboldum hayalinde Şimdi sen Beni ara bul.........
Sevgili Bülent hani zamana vurursan en az sekiz - on yıllık bu şiir.Bakma sana takıldığıma bir dokununca bin ah işiteceğimi bildiğim halde topu sana paslamam o güzel yüreğini ve dostluğunu sevdiğimden, değer verdiğimdendir.Yine uykusuz gececek gece belli.Muhabbetle
Bu ne naif bir dokunuş sayın BAYDEMİR.Minnettarım