Masal
Sen aklıma düştüğünde
Alır götürürüm o kafeye
Seni, beni, ikimizi
Kahveni içerdin
Gözlerin üzerimde ve nemli
Ben yine saklamak için kederimi
Dalgaya vururdum
Seni, beni, ikimizi..
Kıpır kıprsın derdin
Bir otur oturduğun yerde
O zaman ne kızardım
Öpemeyeceğim mi yoldan geçen bebeği
Anlamaz mıydın
Düşünmemek için belirsizliği
Öptüğüm bebeğin yanağına bırakırdım
Seni, beni, ikimizi..
Sen aklıma düştüğünde
Alır götürürüm Sığacık kalesine
Seni, beni, ikimizi
Yukardan izlemiştik
Yoldan geçen düğün halayını
Atın üstündeki gelini
Ve marinadaki balıkçıları
Hikaye yazmıştık hatırlar mısın
Gelini sevmediği biriyle evlendiriyorlardı
Asıl sevdiği genç
O iri yarı balıkçı delikanlı
Gelini teknesiyle nasıl kaçırıyordu
Oyun içinde oyun
İmkansız insanların
İmkansız hikayeleri
Sen aklıma düştüğünde
Alır götürürdüm
Seni, beni, ikimizi
Artık aklıma düşmüyorsun ki
Götüreyim bir yerlere seni, beni, ikimizi!!!!
öyleyse bu şiiri niye mi yazdım
bu bir masal !!!!
senin, benim, ikimizin..
farklı..ama gayet güzel bir şiir..yüreğinize sağlık..👍👍
Sinemcim yazılan şiirlerimiz yaşanmış olabilirde olmayabilirde.. ama bu şiirim kurgu..👧
pekiii
aşkınız imkansızmı sizin😂😥
tebriklerrrrrrr
👍valla güzel fikir alına düştüğünde kafeye götürmek hasrete iyi gelen kafe... güzeldi arkadaşım tebrikler...👍
masallar kendi bilinmeyen denkleminde kalacaklar,, hep masal olacak,, gerçek sanılan balıkçı,, gelin ve delikanlı..
canlanır bazı an'lar insanın gözünde,, yaşatır.. bu şiirde öyle birşey işte..
tebrikler kalemine nilgün.