Mavi Bir Nefer/titi Ritüeli

muallaktan sıyrıldıkça acabalarının entarisi
daha bir belirgenleşir aşkın mavisi
düzgün kuşanmış bir söyleme yaslar sırtını
tüm meraklarını hatıra defterine peydalar beyinciği

-gir içime de bak kucakla kendini!

ordadır da görmeyi bilir mi?
nefer!
ya da nefertiti!

ama şeytan hayattadır hala!
ve mavilerin en büyük rakibi!...


şüphe kuşları uçurur afilli afilli
kondurur her gördüğü rakibe
çattırır kaşları!
ve muhtemel öteki muadillerine
sahiplenme üst düzeye alırken vitesi
hafif laciye kayar al dudak rengi...
yeminler düşer sonra dillere!
yok
hayır
yeminle tek sen!
başkası mı olmaz, olamaz asla!

göstermek anlatmaktan daha eftaldir halbuki!
inanmaz ve açtır doymaz mavi
tırtıl dönemidir bir nevi!

/sevgiliye seni seviyorum tek başına yetmezki/


düş kırımı konar kapıya bir müddet sonra
kurtlar sofrasına göz diker çakallar
acabalar çengeller asar düşlere,
benimki de aşk adına uçkurdan mı bakar?

çok düşündürür bu aşkın eşkalini soldurur benzini
ve bir ikilem!
ki ikilem mi? değil mi?
gridir şimdi mavi!...

günaha mı giriyorum yoksa?
yok o öyle değildir!
ama?
amalar şeytancıdır!
ve galiptir genelde
sokmuştur usunun koynuna elini bir kere!...

şeytan meşhur galebe sırıtışıyla seyreder o an;
-alın bunuda yazın '' kara sevda ganimeti''ne!
işte şimdi de siyahtır mavi!
derkenarına bir de bröve takılmıştır artık!
gazi!


peykesinde pinekledikçe eski defterler
artık kırıktır incinmiştir,
güvenli bir makarona sarınmıştır
güvene güvenemeyen mavi
ama yine de gönlündedir ilkinin hayali...


yani;
ölene dek beyinciğine misafirdir
neferin nefertiti'si!
ya da;
nefertitinin ilk neferi!




iki ayaklı olandadır her dem kabahat!
arada değişik tonlara konsa da kelebeği!
ve
şeytana rağmen
daima ilelebete yürür payidar mavi...