Mavi Bir Yağmur Alıp Götürücek Seni

-MAVi-
...

Yüreğinin tozlu kıyısında kaybederken kendimi,
Ruhunun içinde vurulan uçurtmayı dinliyorum,
Sana dair tüm özlemleri alın çizgilerime katıp,
Gidişlerin ardından dün/ün katılığında sıkışan,
Sırtındaki masalıyla o eşsiz güneşi özlüyorum.

...

Merdivenleri dinlemeye başladığında,
Trabzan sesleri geceyi ikiye bölecek,
Fransız İhtilalin'de aldığı kelle sayısına,
Aldırmayan duygusuz giyotinler gibi,

Duvarlarda Dali'nin fırça darbelerini,
Aramaya başlayacaksın dönüp dönüp.

Kutup Yıldızı'nı düşüneceksin delirircesine,
Eskiden Gökkuşağına nazır evinizi,
Renklerin ışıkla tek ruh olduklarında,

Hissettiklerini/

Sonra realizm bir tokat vuracak şakaklarına,
Usturayı küllerinle yoklayacaksın,

Hayatına bir makyaj yapmayı isterken,
Enine boyuna aşk kadar derin kesiklerle,
Cesaret edemeyip kendine söveceksin belkide.

Yağmur başlayacak bir ara ,
Pencere pervazlarına usul usul dokunup,
Seni götürmek isteyecek.
//

Korkacaksın damarlarına masumiyet enjekte edilmesinden,
Tahammül bile edemeyip bir müddet aynalara saldıracaksın,
Eline geçirdiğin bütün düşleri kırıp dökerken,
En işlek caddenin kenarında can cekişen bir kaldırımı,
Bana benzeteceksin.

En nihayetinde dayanamayıp ağlamaya başlayacaksın,

Harfleri yitiren bir şair,

Rüya görmeyi bırakan bir hayalci,

Başrol oyuncusunu öldüren bir film,

Nakaratı olmayan bir şarkı,
.
.
.
Daha nicesi gibi ağlayacaksın ve kendini koyvereceksin boşluğa.

Yağmur içeri girecek o vakit,
Mavisi alıp seni götürecek.

Önce duyguların yansımadığı bir nehre,
Ardından Poseidon'un en sevdiği denize karışacaksın.

Bir mürekkep balığı olacaksın...

Ben ise Galata'da cigaramın ucunda bir öykü tüttürürken,
Seni anacağım,sadece seni,maviyi,yani tamamen beni.