Mavi Elbise....

Yağmurlardan arın
Göz nuru ışığında çıka gel çocuk
Mavi elbise biçtim kaderine
Küle dönmeden hayat çıka gel çocuk...









Köz bağrında harlanmadan
Damlanmadan düşlerin su duruluğunda
Çağlayan gibi akta gel çocuk...
Kanatmadan ellerini kırıkları yüreğin
Kanatlan da tez gel çocuk...









Bilmemi boynundaki urganı
Yüreğine düğüm atan daüssıla özlemi
Yitirmişsin bütün renkleri
Gel de ellerinden alayım yılgınlığı
Çocuk gözlerimde bağdaş kurası...








Sende harmanladım hüznü yağmur ıslaklığında
Sıkmışken yüreğimi su bakışların
Eridim küçücük bedeninin ağır yükünde
Haberin var mı çocuk, seni rüsva eden
Anlarda deliresiye çoğalmaktayım
Gözyaşımı silmeden...












Gel ki gözlerimde takılsın en saf halin
Çocuk yüreğini gömme küle
Gel de yolundaki çakılları toplasın gün ışıkları
Sana yeminim olsun çocuk
Düşlerini kirleten
Beyazlarına leke düşüren ellere
Kalem saplayacağım...










Devrik cümlelerin olmasın artık
Ağrın değil neşen olsun
Ve çıkmasın dilinden mümkünse
Ağrılı sesler...
Silinsin karaların çocuk
Alın yazın yenilensin tebessümünle
Karda yürüme
Ver elini çocuk
Ver elini
Tükenmeden satırların dilinden
Ver elini kumdan kaleler örelim gününe
Haydi çocuk adım at yeni güne...