Mavi Kadife

//
//

Giriş;

Parıltılı neonların riyakar ışıkları altında,
Dize getirmem dizeler/i;
Ben koyuda koyulaşır öyle yazarım,
Gölgeleri içime çekip ağlar,
Siyah ile mavi arasında sevdalanırım.

Sabahtı;

Ellerim dert yanıyordu güneşsizlikten,
Evvelden kalan ayaz hala erketeye yatıp,
Bir açığımı kolluyordu besbelli,
Kürek çekmekten yorulan gözlerim,
Afyonu patlamamış us'uma,
Sayısız yardım çığlığı göndere dursun,

Ben;
Tok adım seslerinin dövdüğü kaldırımda,
İnsanların kendilerini yitirdiği koşuşturmaların,
Pusulasız,dümensiz ortasında,
Galata'yı anıyordum yine olur olmaz.

Sabahtı;

Sen yüksek topuk umarsızlığınla,
Bana şöyle bir vurdumduymazlık fırlatıp,
Önümde arz-ı endam ediyordun.

Ben seni ilk kez görüyor,
İkinci kez seviyor,
Üçüncü kez feleğe sövüyordum.

Sabahtı;

Ben yitiyordum...

//

Öğleydi;

Mahpus çığlıkları henüz yüreğime ulaşıyordu,
Dilime pelesenk olan idam,
Noktası,virgülüne kadar benliğimde hazır,
Mühür vurulup,
Üzerine bir iki dize tükürüp zarfı kapadıktan sonra,
Sol alt karşıtı köşeye şöyle pahalı bir pul yapıştırıp,
Daireye gönderilmeyi bekliyordu.

Hava öfke doluydu,
Basmıştı yine biri damarına anlaşılan,
Çatık kaşlı bulutlar arasında huzur arayan rüzgar,
Uçsuz bucaksız korkuları,
Pandora'nın Kutusu'ndan çıkardığından bihaber.

Öğleydi;

Sen;

Pencerenin pervazına ruhunu koyup,
Bütün hüznünle uzaklara bakıyordun,
Belki ismini,
Sıfatını ve sana edilen tüm o lafları,
Bir kaşık Marmara'da boğup,
O uzaklara gitmek istiyordun.

Ben ilk kez içleniyor,
İkinci kez cesaret ediyor,
Üçüncü kez yarama tuz basıyordum.

Öğleydi;

Ben titriyordum...

//

Akşamdı;

Demi çökmüştü kederin omuzlara,
Bir başka umut,
Meçhul köşede cinayete kurban gidip,
Kaldırılıyordu buz gibi morga,

Zaman giyotine yatırırken her bedeni,
Kum taneleri nüfuz ediyordu,
Tozu dumana katıyordu bilinci,
Kısırdöngü içinde köle olan his/
Bugünü,
Dünü ve gencecik yarını,
Birbirlerine benzetiyordu.

Akşamdı;

Sen;

Sağına soluna çeki düzen verip,
Karıştın hayatın tuzuna,
İşten çıktığın gibi doğru mahalleye,
Gecekondu arası hatıra,
Torak berisi yas,
Ve,
Farkındaydın aynı boğucu hamam,
Aynı bakırı zehirli tas.

Ben ilk kez boğuluyor,
İkinci kez sisleniyor,
Üçüncü kez yüreğimi bölüşüyordum.

Akşamdı;

Ben mücadele ediyordum...

//

Geceydi;

Yıldızlar göz kırpıyordu semadan,
Meteliksiz harfler,kelimelere bekçilik ediyor,
Çehreler perde gerisine çekiliyordu,

Köprü altları doluşur doluşmaz,
Başlıyordu biri anlatmaya,
?Ben yardım ateşin böğrünü,
İşte bu elimdeki usturayla,
Boydan boya...?

Geceydi;

Sen odana çekilmiş olmalıydın,
Güncene yeni bir acı dökecektin,
Yazmayı bıraktığında,
Gecen güne gebe olacaktı,
Yine ölümü düşünecek,
Yeniden deneyip başaramayacaktın.

Geceydi;

Ben ilk kez bağırıyor,
İkinci kez temas ediyor,
Üçüncü kez anlıyordum.

Geceydi;

Ben gidiyordum...

Sana gel demeye vardı ya niyetim,
Hüvviyetini bilmemde mühim değildi,
Ben kendimi dahi burada bıraktığımdan,
Söyleyemedim;

Mavi Kadife;

Bu ücra peronda sona beş kala trenini beklerken,
Sadece şunu bilmeni isterim,

?Ölüm sana bile yakışmaz,
Ben yanında olmadıkça.?