Mecnun

Mecnun öldü, duydun mu?
Zamane aşkı dedikleri, bir nefes alımı kısa anlar!
Ya çok sever, ölür biter,
Ya da umursamadan geçer gider.
Ama hepsi , hepi topu en fazla, bir gün sürer.


Mecnun'a anlatırlar;

Sen aşkın efendisi!
İşte böyle oldu,
Sen gittikten sonra, aşkların en kalitelisi!


Mecnun bir haberi getiren ulağa bakar,
Birde kalbinde ki Leyla aşkına!

Soran olursa, artık Mecnun kesin kez öldü de!
Olur mu?

Der ve gözden kaybolur.
Aylar sonra bir ulak daha gelir, Mecnun'un yanına.

Mecnun acı acı bakar, ulağın bakışlarına.
Ulak irkilir önce, bir titrer olduğu yerde.
Gel etme Mecnun, ölme Mecnun! Der.
Mecnun'un cevabı oldukça kısa ve nettir.

Beni ben öldürmedim ki!
Beni, aşkımı ağzına alıp,
Mecnun gibi sevdim deyip,
Gözü oynaşta , eli oynaşta,
Bir avuç insan müsveddesi öldürdü.
Var hepsine selam götür!
iki cihanda da, hakkım onlara haram olsun!
En son beni de öldürdü, yalan aşkları,
Yalan dokunuşları,
İçlerine dert olsun!Der.

Ve bir daha görünmemek üzere, gözden kaybolur Mecnun.