Mekânsız Boşluklar...
/ Ay ışığına güneş döküp
Süründüm ufka
Uzandı bakışlarım
Dokundu saçlarına
Ellerimi sakladım
Bir ihtimal gözlerine
Üşüyerek geldi dudaklarım
Sindi koynuna... /
Yedeği alınmış acının
Emanetinde
Hangisini unutsa...
Bakamam gözlerinin içine
Yüklenir sızı
İhanetin adı olur unutmalar
Mührünü eritir
Ten renginden döner
kahır / ayaz
Hüznün ağırlığı avuçlara taşınır
Yüzüm dökülür bulutlara
Senin sesinde
Ararım -geçen beyit-
Kaybolduğum
Sevda
Kaç kuru dalda sarsıldım
Meltemden dönen kasırgalarla
Zamansız
Adressiz
Kervanlarla
Uzak yolculuklar
Sibel damlasında asılır
Kavramsız
Mekânsız
Boşluklara...
"/ Ay ışığına güneş döküp Süründüm ufka Uzandı bakışlarım Dokundu saçlarına Ellerimi sakladım Bir ihtimal gözlerine Üşüyerek geldi dudaklarım Sindi koynuna... /" 😙😙😙 daha ilk dizelerde alınıyor şiirin tadı. kutluyorum
"/ Ay ışığına güneş döküp Süründüm ufka"
en çok burasını sevdim ,
tamamıda öyle, kalemine sağlık... 👍😙
sayın Kara..
giriş mükemmel kurgu ve konu bütünlüğü sesi ve ahengi ile çok başarılı bir çalışma/niz.. paylaşım için teşekkürler tebrik ve saygıyla..
Kaç kuru dalda sarsıldım Meltemden dönen kasırgalarla
kavramsız mekansız boşluklara....
tebrik ediyorum Bulut Bey harikaydı yine....Kaleminizden kötü şiir okumadım daha.........
"Kaç kuru dalda sarsıldım Meltemden dönen kasırgalarla"
kaç kavram eskittim gözlerinde sevgili... mekansı...mekansız boşluklarıma vuruyorsun şimdilerde...
tebrik ederim Bulut abi...çok güzeldi..
K.İ.