Melayani Düşler

"Dizlerim üşüyor bugün, yaşlandım mı ne?
zemheriye açılmış tüm kapılar, herşey bahane"


ne melayani hayallere dalmışım ben böyle,
nerde onca kırlangıç?
karpuzcularda geçmez oldu sokaktan
hay allah!
her sabah arabanın camından buz kazıyorum tevekkeli...

yok, yok
kesin bunamışım ben
diyabetten mi acaba?
baksana, kömür kokusu yakmakta genzimi
ya şu sığırcık senfonisine ne demeli?
başımı kaldırıp gökyüzüne bakmamışım ki,
hayret!
nasılda uyumuşum...

insanlıkta kalmamış kardeşim,
bir allah'ın kuluda dürtmemişki şöyle esaslı
kurulmuş tren gibi,
var gel konya altı saat,
hoş, şimdilerde oda kısalıyor ya...

ben dümen olmuşumda haberim yok,
dümenciyse alemde
liman yüzüne hasretiz be!

öyle okkalı bir şamar inmeliki enseye,
bu travmayı atlatayım
yoksa bu melayani duygular bırakmaz yakamı...

karınca ambarını toplarken,
ben düş toplamışım
gerçeği su niyetine içerek...

acaba bu gece kaç çocuk, bir gün süt içebilme hayaliyle uyudu?
kaç şehit eşi yar yerine sardı sarmaladı bayrağı?
kaç menekşe vurgun yedi bu ayazda?

belki evladım bugün arar ümidiyle,
kaç anne telefonun başında sabahladı?

ve bir baba,
kızının çok istediği o beyaz montu nasıl alacağının hesabını yapıp durdu,
sağına soluna dönerek?

acep kaç tavşan, son gezintisine çıktı bu gece?

hangi hastanede, kimler hangi ümitsizlikler içinde çırpınmakta,
kaderine mahkum kaç kişi,
kaçıncı çentiğini attı tahliyesine?

yok abi yok,
ben adam olmam
ya şu dümenciyi kışkırtmalı,
yada buzlu suya çelikleme dalmalı...

dur bakalım,
belkide kafayı çarpacak sağlam bir yer buluruz

silkelenip uyanmak gerek
bu yaptığım iş değil
yalpa, yulpa gidiş,
gidiş değil
sahi, bugün günlerden ne?
manasıyla yaşanmış bir gün?
hiç değil...