Meleklerden İzinliyim!

sevgilim,
ben geldim...
uyurken, gözkapaklarını hafifçe arala...
bir nefes gibi, süzüleceğim oradan rüyalarına
belki bir masal anlatırım
belki de bir anı, eski günlerden kalma...

bir ışık düşerse odana
sakın korkma
bil ki,
oturmuş seni seyrediyorum pencere kenarında...
meraklanma
kimseler uyanmadan gideceğim
hem zaten beni hiçkimse göremez senden başka...

bu gece, meleklerden izinliyim!
hava yağmurlu ya!
onlar yağmur damlaları toplamaya çıktılar,
sevenler için...
bende boş boş oturacağıma
izin alıp sana geldim
kollarımda bir çift ödünç kanat,
ve yüreğimde o koca sevdayla...

pek fazla değişmemişsin
lakin,
gözlerinin altındaki siyahlıklar, hiç yakışmamış sana
ağladın mı yoksa?
sakın!
sakın bir daha ağlama
bak işte güldün
uyurken bile gülebiliyorsun oysa...

sen uyu mışıl mışıl
ben sabaha dek beklerim
hava serin
eğer üşürsen, üzerini usulca örterim...
gidersem de üzülme ama
başka bir gün yine gelirim
belki aynı yağmurla
belki de yaşlı bir bulutun sırtında...

sevgilim,
ben geldim...
bu gece, meleklerden izinliyim!