Men Sene Gurban...
Ağırır beyazım düşmüş nece garalar
Garalar sene gurban...
Men darlanıram dağlarda yiğidime
Can sene gurban....
Meleşirem gebrinde taşlariynen
Ah ki ah sene gurban...
Özümü közliyrem
Öz sene gurban...
Dalımı soramiyrem
Dal sene gurban...
Getme öksüzem indi men
Üreğim sene gurban..
Ömrülük kederiynen
Naçar ömrüm sene gurban...
Men özüme dönemirem...
Can sene gurban bala/m...
Kulağıma sesin gelir ?ana? diir
Anacan sene gurban...
Felek eyle bir sille vuruf
Helakım sene gurban...
Sinemde ataş çohtur
Yangınım sene gurban..
Bal, zehir kimin dadsız
Bal sene gurban...
Kurşun yemiş dağlarım
Galmamış nece halım
Hal sene gurban...
üreğimde gara halsın ay balam
Üregim sene gurban...
Sürç-ü lisan ettiysek affola...
Not: Sevgili Ebru Yılmaza şiire ses olduğu için teşekkür ederim..Varolasan ay balam:)
azeri şivesine bayılırım.. inanırmısın sırf bu yüzden azeri tv bile seyrediyorum bazen çok hoş oluyor... şiir mi? senden her dilde olur... men de sana gurban balam:):):):)......tebrikler👍👍👍👍
🙂🙂🙂🙂 😆
Men okuyan, Men de şiire gurban.. 🙂 🙂
çok hoştu ya,ne yalan söylim iyi geldi.. 🙂 arada şair değişik tabir,tasvir ve üslup denemeli, başak neler yapabilmeli bunu irdelemeli ve şiirine yansıtmalı, ne mutlu ki siz yapmışsınız.. o güzel takım şiirinden sonra burda da cesaret örneği gösterip özünüzü kaybetmemişsiniz.. ki dizede de belirtmişsiniz;
Özümü közliyrem Öz sene gurban...
kaleminize sağlık, arzular şelale..👍😙🙂
değişik bir tadı olan okunası bir şiirdi kutlarım ....
Şairse geniştir kalemi..
işte burda oldugu gibi..
şair kutluyorum..
harika yüregine saglık👍👍👍