Mevlana

Bir katre içinde solur dünyayı,
Dolanır Acem'i bulur Konya'yı;
Emine'ye yâren bilir Sonya'yı,
Hakk'ı arayana kul der Mevlana,
Gerçeği kendinde bul der Mevlana!

Mecnunun gözünde elifi sönmez,
Güllerin meftunu bahara kanmaz;
Dikeni batsa da yolundan dönmez,
Sevda bulut bulut sel der Mevlana,
Mevla'nın bağında gül der Mevlana!

Doğruluğun yükü bedenden ağır,
Sözlerin kemine kulağı sağır;
Ayakları yalın sırtında yağır,
Doru taya binen yel der Mevlana,
Neye nefes veren dil der Mevlana!

Yedi renk bin bir dal tomurcuk açar,
Dostluk bahçesinde kokular saçar;
Sığmaz kozalara manalı uçar,
Sevgi çiçek çiçek şal der Mevlana,
Peteklere konan bal der Mevlana!

Gönüller sultanı sönmeyen fener,
Sırrına erenler pervane döner;
Cananı ölümsüz can tende yanar,
Hoşgörü yurduna gel der Mevlana,
Vuslat ırmağına dol der Mevlana!



(Duygudan heceye)
08 Şubat 2008