Mevsim Yüzlü Sevgili

Ne zindan dindiriyor hasretimi,
Ne ilaç oluyor karanlık!

Tüm harflerim firar etti sözlükten,
Ökseye tutuldu serçenin nabzı.
Bulutlardan iniyordu hüzün,
Hayal libaslı akşamlara...

Kuytulara saklanıp ağladığında ışık,
Ben gibi kucaklamadı kalbini.
Bir yansımadır müphem sularda,
Simsiyah urganlara asılarak ,
İniyor ruhumun kuyusuna.

Divane şarabı tadarken,
Reyhanlı busenin sarhoşluğu,
Hicranım gölgeledi bahtımı.

Düşlerim üşüyor sensizlik ateşinde,
Gel ki;
Raks etsin kırık dökük umutlarım,
Düş dağı eteklerinde.

Gurbetin muhbir kucağında,
Aşksızlığı miras aldım firavundan.
Hercai aşklar dindirmiyor gözyaşımı,
Mevsim yüzlü sevgili...




Müjgan Pekdoğan

23.04.2011