Mona Lisa

//...Yo(k)sun Yeşilim/(Kar)anlık Maviliğimde

Önümde boş bir tuval
Elimde Pamuk Prenses'in saçlarından yapılma bir fırça
Karalıyorum dünyanın en ünlü tablosunu
Bir dokunuşla saçlarından başlayıp
Gök mavisi gözlerinde son bulmak istiyorum ama
Tek fırça darbesi ve
Gök kuşağının muhteşem renkleri bile yetmiyor

Mona'yı çizmeme...

Kızıllığından süzülüyorum gamzelerine doğru
Kelimeler karışıyor kan kırmızısı dudaklarına
Aralıyorum kirpiklerinin siyahından
Yosun yeşili gözlerini
Dalgalar savuruyorum tutam tutam saçlarına
Rüzgârla işliyorum tuvale seni...
İçimdeki kelimeler eksik kalıyor
Kömür karası kaşlarında
Ve renkler sığmıyor renksiz gülüşlerine

Aldığım nefesten soluyorum seni;

Mona Lisa...

/Aşkın şiirini çizmek istiyorum
Göz bebeklerindeki perdeyi indirip
Tek tek fotoğraflarını izleyerek.../

Ve bir şarkı
Bir şiir
Resim

/Mona Lisa'mı çiziyorum/

/.../

Tozpembe silikliğinde ararken seni
Siluetin canlandı göz bebeklerimde
Işıltında bulurken sende kaybolmuş kendimi
Sıcaklığında terliyorum kışın ortasında
Çölde Leyla'sını arayan Mecnun gibi
Dağları deliyorum
Ferhat'ın delemediklerini
Ve göçük altında buluyorum kendimi



/.../



Şeffaflığına bakar gibi resmine bakıp
Işık hüzmesi gibi aktım gözlerinden
Esrarengiz ve zarif bir gülümseme vardı dudaklarında
Sanki
Tabiatta eşi benzeri yoktur bunun
Sanki
Aşk bana baktı
Ben aşka...

Aşk aşk aşk...

Diye...

Elimde kara kalem yüreğim
Aşkımın tablosunu çiziyorum
Beyaz bir kâğıda bakar gibi
Karanlık maviliğinde...



NeYzEn..