Mon'şer!

Haksızlığa sustum,
Şerefsizliğe eyvallah dedim,
Kıymetsizliği görmezden geldim,
Haksızlığını değil, adaletimi yazdım satırlarıma.
Sonra aldım cebime koydum, gidiyorum dedim.
Susturuldum, sustum, susmaya çalıştım
?bana ne lan' dedim...
Yakıştıramadım bu kelimeleri sana ve bana
Sayende küfürbaz oldum be mama

Senin teker teker giydiğin (mini) entariler,
Beni ateşler,
Bu ateşten gömlekler...of of
Soyun hadi... Çıkar zırhlarını...
As şair misali anasayfaya...
Yüzleş bedeninle, bedenindekilerle.
Sözler yetmez bu şiire
Çünkü, o günler eskidendi
Yalakası oldun onun bunun uğruna
O çocuklar/ı nerde söyle?
Ha bir de mama aklıma gelmişken,
Sen haklı mıydın her zaman
Bir teşekkürü çok gördün
Haksızlığınla beraber cehennemin dibine git.

/Şiirin manşetindeyim hala./

Desen ki şair zannetmiş kendi, kendilerini...
Billahi yalan.
Yoksa üstad nobel mi almış
Vallahi dolan.
Gidin hele bir sorun;Yazdığından haberi var mı?
Peh... nerde? , nerede?...
Ben göremiyorum.
Ner(e)de, gören var mı dostlar?

/Satır arası yolculuklara çıktım./

Bakıyorum da susuyormuşsun(!)
Susma sakın...
Sustukça dilinde yaralar çıkıyor
Buruştukça yüzün ekşileşiyor.
Geçiyor ömrün...
Diline eşek arıları sokmadan
Ya sus, ya da pus...

Duyurulur,
Sen haklı,
Ben güvensiz ve suçlu...
Sen koca bir soru işareti
Ben kalem şehidi...
Halksızlığını da al defol git
Daha ne duruyorsun çaça.
Bir ara usta dedim törpüledim
Bir halt olacağında yoktu hatta
Gördüm ki;
Törpülemeye çalışmış beni sayfada
Bir elinde cımbız
Seçer durur annemin çedeneden taşları ayıklaması gibi
Çedeneyi değil abisi taşları ayıkla.
Kendini de /nimetten sayma/ ayıklamayı unutma
Olur mu?

Kendileri,
Güvenmek istemiş kendi kendine
Ben de çok.
Kaç kilo istersin abisi
Veresiyem yoktur ona göre.
Haksızlığını da al yanına
Birde teşekkür etmeyi unutma
Maziyi hatırla,
Yaşandı ama bitmedi
Sakın ola unutma Mon'ŞER!
Delikanlıysan;
Sayfanda bana ait ne varsa yaz altına
Altına dedim köşeye değil ha!
Köşe bucak aramayayım seni sonra
Sus... sakın konuşma
Tüküreyim ulan senin ustalığına
Birde konuşuyor
Bak sen şuna
Sanki şahlanmış toy ha.
Zannımca kendileri lolita
Vay be ne zannetmişim oha...
Irzına geçmişim şiirin.
Sen misali fahiş/e şiirler de aynı cins.
Tüküreyim senin şairliğine
Sayfana, şirine...
Sanki şairlik kampında eğitim almış
Benden sana destek yok
Bak hele birde konuşuyor hola.
Sus sakın konuşma
Maziyi hatırla,
Hatırla
Ve unutma Mon'ŞER!


Bülent Kaya & Faruk Çinici


NoT: Şirket kurup karalama yapan jopitalistlere itafen...



NeYzEn.. 03.02.2003

01 Temmuz 2009 64 şiiri var.
Beğenenler (16)
Yorumlar (23)
  • 16 yıl önce

    Tüküreyim ulan senin ustalığına Birde konuşuyor Bak sen şuna Sanki şahlanmış toy ha. Zannımca kendileri lolita Vay be ne zannetmişim oha... Irzına geçmişim şiirin. Sen misali fahiş/e şiirler de aynı cins. Tüküreyim senin şairliğine Sayfana, şirine... Sanki şairlik kampında eğitim almış Benden sana destek yok Bak hele birde konuşuyor hola. Sus sakın konuşma Maziyi hatırla, Hatırla Ve unutma Mon'ŞER!

    bu şiire ne denir ki be şairimm

    susmak en iisi sanırım🤐 tebrkler çok gzl bi şiirdi yüreğine sağlık

  • 16 yıl önce

    Şiirkolikte on kişi say deseler ilk beşte sizi sayarım. Kah şiirlerinizlei kah köşe yazılarınızla, kah şiirlerimize yazmış olduğunuz edebi yorunlarınızla sizi en yakından takip eden birsiyim. Kadın ve Şara daki gibi...(yorum daha sonra ge..) Şiirimde Mon'şer derken bir numaralı kötülük vehahut bir numaralı kötü manasında yazmaya çalıştım. Naçize fikrimi bu şiirde şiirsellik yok, öfke ve sinir hakim olmuş satırlarıma. Kan damlaması sonucu sayfam kana bulşanmıştır. Bana yıllar önce edebiyat... diye bir sitede yönetici bir şiir ayzmıştı, ona karşılık vermiştim. Baya bir eski olmasına rağmen güncellemek istemedim. Nitekim şair öfekisini şiirle kusmak ister. Edebi çizgiler içerisinde ama bu şirimde bana göre edebi çizgiler aşılmıştır. Kim ne derse desin, kimö ne yazarsa yazsın önce dinlemesini ve daha sonra konuşmasını bilecek. Edepsizlik yapmak büyük bir cahilliktir. O kişi benide edep ve haya sınırlarını aşmaya davet etti... Maruzatımı af görün..Yorum için sonsuz şükranlarımı sunuyorum.Saygılarımla...

  • 16 yıl önce

    Bülent bey'in bu şiirini okuyunca Nazım Hikmet'in Putları Yıkıyorum ddizisini görür gibi oldum.Elbetteki ses,duyuş anlatım farklı. Fakat şair öfkesi budur. sözleri silah olarak çektiğinde kurşun kadar yakıcı ve hatta ondan da beter öldürücüdür. Monşer her kim ise kişilik olarak zayıf birisidir. Mevkili biri olduğunu anlıyoruz dizelerin arasında söylenenlerden. Köşesi bucağı vardır. saltanatlıdır. Ama kimi yerleri hak etmek ne kadar güçtür. Oralara gelen kişilerin hamlıkta yeri olmamalıdır. Dolu ekinler gibi başı yere eğilmelidir. Nitekim şairin öfkesini alan kişi boş başaklar kadar dik başlı ve insan ilişkilerini bilmeyecek dercede bir karış toprak bile değildir. n demiş bu kişi"Vay be ne zannetmişim oha...Irzına geçmişim şiirin." Altının kıymetini sarrafı bilir. Biz şiir kolik ailesinde yazı yazan her şair Bülent bey'in şiiirinin altın kulelerde ışıldadığına çok kez tanık olduk. Tenekeciler altına değer biçerse bu kadar basit bir söz kullanabilirdi ancak. kimi dizelerde öfkeonun şairlik lisanına uymasa da kimbilir ne hale getirecek bir davranışta bulunmuştur ki şair böyle söz kullanmak zorunda kalmış.O, kimse bilmiyorum ama Bülent Bey bizim can şairlerimizdendir bunu böyle bile

  • 16 yıl önce

    Bülent abim bu şiir için yoruma gerek yok bence hersey şiirde... 🤐

    tebrıkler saygılar...

  • 16 yıl önce

    İyi Günler diliyorum.....Bülent Kardeşime,,,,, Şiirin çok güzel,,,,yaman bir şiir olmuş,,,kutlarım... Gönlüne,,,yüreğine sağlık... Ankaradan Selamlar.... .............Sevgiler............. ,,,,,,,,,Kardeşime,,,,,,,,,