Mor Dünya Beyaz Ölüm
uykunun en güzelindeyim.
uykumun içinde
uyanmak mümkün mü?
bırakıyorum kendimi karanlığın içine,
körleme uçuyorum.
kaygılarımdan da uzaklaşıyorum.
sanki en deli zamanımın evresindeyim.
durmuş mu nehirler?
gözbebeklerimde sükut.
gelmeyecek yarınlar da...
ve şafaklar.
tozlu sayfalar gibi,
kayıp geçmişim.
küsen sevdalı sümbül,
giyinmiş beyaz geceliğini,
mor dünya.
mor sümbül...
sırtladım dünya yükünü kayıyorum
ayaklarım buz çatırtıları.
bir hışımla çekiyorum nefesimi,
ve ağzımda bir buğu telaşla terk ediyor,
gırtlağımda üşüten aya kesikleri.
doyamadan ferah denizlere.
bir limana varamadan...
toz duman hazinem.
devran sizin olsun kızıl ve yeşil.
bir tekneye binip sevin maviyi,
güzün yalnızlığında, kalabalık sevin.
şair gibi yaşayıp, şiir gibi konuşun.
yaşayın grileri pembe boyar gibi...
gülmek istiyorum huzmelerimden
endişeye mendil sallamak
ama nasıl?
bir kuğu gibi uyuyorum ben
beyaz bir düşün koynunda
uyanmak istemez gibi...
Endişeye mendil sallamak...
Bir sual yumağından kendimize en iyi rengi seçmek, sonrasında yolculuğa bırakmak gönlünü. Çok sesli bir vurdumduymazlığın dalgasındaki hüzün gibi. Çığlık olmak kendi içinde ve seslenmek yine kendi derinliklerine... Tebrikler.
güne düşen inciydi.yüreğinize sağlık.kutluyorum yazan yüreğinizi...
Beyaz uyku,mor menekşeler gelsin uyuyan gözlere..
"uykunun en güzelindeyim. uykumun içinde uyanmak mümkün mü?"
Düş sonrası uyanmalı ama🙂
Kutlarım Sevgili Banu👍
Güzel bir şiir
Sanki bir iç hesaplaşma gibi
Karamsar olmamak lazım yine de
Kutlarım Banu hanım.
"inci"gibi dizeleri yürekten tebrik ediyorum...👍👍👍👍👍