Müebbet Düş

Ellerin, kamelyadır
Boynu toprağa gizlenmiş nefret
Ve kargaşa ihtilal gecesinden kalma
Sana bir vücut sevda olalı
Kahraman olmadı kimse, bir şiir kırgınlığında...

Ellerin, sevdadır
Güneşe tutulur gözlerinde cehennem
Simsiyah ve yağmurlu bir türküdür nefesin
Uzaksın bu yüzden
Uzaksın, içimdeki bahar yüzüne...

Yüreğin dudaklarında ıslanmış şehrin
Ve şehir sana mecburiyet
Tut ki tutsak kaldım bir kaldırım şiirine
Gözlerimden tutar da vurur beni her kurşun
Ölümü hak etmişim gibi...

Ellerin, yardır bu müebbet düşe
Düş azdır kefemde neylersin
Ruhum çatlaklarında umut biriktirir
Sevebilmenin avlusunda
Ve yüreğim çılgındır
Ellerinin yokluğunda yüzümü ararken...